Otvoreni ili laparoskopski pristup u rešavanju preponskih kila

Operacija preponske kile je jedna od najčešćih hirurških intervencija u abdominalnoj hirurgiji ali i u hirurgiji uopšte. Za rešavanje preponskih kila koriste se dva pristupa: otvoreni i laparoskopski. Otvorenim pristupom se može izvesti tenziona tehnika (bez mrežice) ili beztenziona tehnika (po Lihtenštejn metodi) koja podrazumeva ugradnju neresorptivne mrežice. Lihtenštejn metoda je najkorišćenija tehnika za operaciju preponske kile zbog nižeg procenta recidiva kila u odnosu na tenzione tehnike. Laparoskopski pristup obuhvata dve tehnike: TEP i TAPP metodu.

Prema gruboj proceni, u svetu se oko dve trećine operacija preponske hernije i dalje izvodi otvorenom metodom. Za razliku od laparoskopske operacije žučne kese koja je globalno postala zlatni standard, laparoskopske operacije preponske kile nisu potisnule otvorenu Lihtenštejn metodu. Dilema koju tehniku primeniti ostaje i dalje aktuelna među hirurzima iako vodiči Evropske hernija asocijacije podjednako preporučuju primenu i otvorene i laparoskopske tehnike.

Otvoreni pristup karakteriše veći ožiljak u regiji operativnog rada, veću mogućnost povrede nerava ili testikularne povrede, ali je jeftinija metoda kojom mladi hirurzi lakše i brže ovladavaju (kraća krivulja učenja). Ono što su mane otvorenog pristupa to su i prednosti laparoskopske operacije: manji ožiljak, manji postoperativni bol, manja hirurška disekcija te manji rizik od povrede nerava, krvnih sudova i spermatičnog kanala kod muškaraca. Laparoskopska operacija zahteva skupu opremu, obučeno osoblje i dužu edukaciju hirurga. Laparoskopski pristup ima prednost kod recidivantnih kila koje su već hirurški tretirane dok je otvorena operacija koja se može uraditi i bez primene mrežice poželjnija kod kontaminirane rane ili prisustva infekcije.

Laparoskopska operacija se može uraditi samo u opštoj anesteziji dok se većina operacija po Lihtenštejn metodi može uraditi u lokalnoj anesteziji. Zbog toga je otvoreni pristup jedino moguć kod onih bolesnika kod kojih postoji visok rizik od komplikacija opšte anestezije ili je ona apsolutno kontraindikovana. Značaj ovoga je u tome što je većina bolesnika u poodmaklom životnom dobu, opterećena brojnim pratećim bolestima, tj. komorbiditetom pa je poželjnije primeniti Lihtenštejn tehniku u lokalnoj anesteziji. Otvoreni operativni pristup ima prednost i kod bolesnika kojima je prethodno rađena opsežna operacija u trbuhu ili maloj karlici.

Smatra se da je stepen postoperativnog bola niži nakon laparoskopske operacije a da su oporavak i povratak uobičajenim aktivnostima brži i kraći nakon laparoskopskog pristupa.

Više o laparoskopskim operacijama pročitajte na adresi:

https://hernia.rs/service/laparoskopske-operacije-kila/

Dr sci med Aleksandar Bogdanović

spec. abdominalne hirurgije